Selenyum elementi, antioksidan özellikleri sayesinde vücudun bağışıklık sistemini güçlendirmeye yardımcı olur. Aynı zamanda selenyum, vücutta oluşan serbest radikallerin etkisini azaltarak, vücut için zararlı maddelerin oluşmasını engeller. İnsanlar yaşamlarını sürdürebilmek için oksijene ihtiyaç duyarlar. Bu oksijen vücutta yandığı zaman çeşitli serbest radikallerin oluşmasına neden olur ve bu serbest radikaller vücudun çeşitli organlarına zarar verebilir. Oluşan bu serbest radikallerle vücudun savaşabilmesi için antioksidanlara ihtiyaç vardır. İşte bu noktada selenyum elementi devreye girer. Yapılan araştırmalara göre, yüksek selenyum seviyelerine sahip bireylerin kansere yakalanma olasılıklarının daha düşük olduğu saptanmıştır.

Selenyum 74, metal olmayan bir kimyasal elementtir ve periyodik tabloda oksijen ve kükürt ile aynı grupta yer alır. Kimyasal olarak 'Se' sembolü ile temsil edilir. Selenyumun atom numarası 34 olup, atom ağırlığı 78.96'dır. Atom ağırlıkları 74, 76, 77, 78, 80 ve 82 olan altı tane kararlı izotopu bulunmaktadır. 1817 yılında kimyager Jöns Berzelius tarafından keşfedilmiştir.

Selenyum 74 doğal olarak serbest halde nadir bulunur. Genellikle kurşun, demir, bakır ve gümüş cevherlerinde sülfürlerle birlikte selenürler halinde bulunur. Kurşun odalar yöntemiyle sülfürik asit üretilirken kurşun odalar çamurunda bir yan ürün olarak açığa çıkar. Sülfürik asitle elementel duruma indirgenen selenyum, nitrat asidiyle yükseltgenir ve buradan indirgenme yapılarak elementel selenyum 74 elde edilir.

Selenyum 74'ün pek çok allotropu vardır. En yaygın olanı metalik görünümdeki kristalleşmiş gri selenyumdur. Yoğunluğu 4.8'dir. 217 derecede erir ve yaklaşık 685 derecede koyu kırmızı dumanlar çıkararak kaynar. İyi bir ısı ve elektrik iletkenidir. Işığa maruz kaldığında elektrik iletkenliği artar; bu özelliği ile fotoelektrik hücre olarak kullanılır. Eritilmiş selenyum aniden soğutulduğunda amorf yapıda, koyu kahverengi olur, bu haliyle ısı ve elektriği iletmez. Hafifçe ısıtıldığında kristalleşmiş kırmızı selenyuma dönüşür. Oksijenli kökleri selenit ve selenat, sülfür ve sülfat gibi olup, yükseltgeme vasıtalarıdır. Hidrojen selenür bir gaz olup asitlerin metale etkisi ile meydana gelir. Toksik olup, kötü bir kokusu vardır. Bakır ve kurşun selenürler hariç, bütün selenyum bileşikleri zehirlidir. Etkileri arsenik etkilerine benzer.

Selenyum 74, kimyasal özellikleri bakımından kükürde benzer. Havada mavi bir alev şeklinde yanarak selenit anhidriti verir. Kükürt, fosfor, hidrojen ve halojenlerle birleşir. Metallerle sülfürlere benzeyen selenürleri oluşturur.

Deniz ürünleri (ton balığı, somon balığı, pisi balığı, karides), hayvan etleri (dana karaciğeri, dana eti, hindi eti), yağlı tohumlar, ceviz ve ayçiçeğinde yüksek oranda bulunur. Sebze ve meyvelerde fazla bulunmaz.

Selenyum 74, yüksek dozda alındığında zehirli olabilir. Günlük ihtiyaç 50-70 mikrogram arasında olup, tedavi dozu günlük 100-200 mikrogramdır.